Verslag PvdA congres in Utrecht

op 17 januari begon het jaarlijkse PvdA congres in Utrecht waar het afdelingsbestuur zich met een afvaardiging van 7 heen begaf vanuit Brussel. Onderweg kon het nog twee kanten op: zouden het bestaande chagrijn, de slechte peilingen en twee of drie controversiële onderwerpen (vrije artsenkeuze, Ruud Koole en de gasboringen en Groningen) voor een somber congres zorgen of zou de partijleiding ons juist weer kunnen inspireren en opbeuren?

Het bleek het laatste: een positieve, prettige sfeer, zelfs zo braaf dat Sheila Sitalsing van de Volkskrant er sacherijnig van werd. Dat had niet in de laatste plaats te maken met een fantastische speech van Lodewijk Asscher over vrijheden in de nasleep van de aanslagen in Parijs. Hij verbond een aantal essentiële elementen met elkaar en raakte de juiste toon. Hij haalde de bedreigers van onze vrijheid door de mangel maar schaarde onder de bedreigden alle inwoners, inclusief moslims. Hij vertelde over een bezoek aan een school waar ze er overtuigd waren dat het een complot betrof om moslims zwart te maken maar gaf het congres weer hoop door een andere leerling aan te halen die moeiteloos de grondwet citeerde. En hij was naar een herdenking in een Amsterdamse synagoge gegaan waar naast verdrietige ook moedige, verzoenende woorden werden gesproken.

Ook andere speeches van partijleiders waren goed tot uitstekend en hun interventies tijdens de plenaire vergaderingen waren veel opener van toon. Een van die uitstekende speeches kwam van Paul Tang, die het belang van een Europese verdediging van onze vrijheden bepleitte en daarbij die vrijheden ruim interpreteerde, het gaat immers ook om eerlijk werk en een behoorlijk leven, niet alleen om het zeggen wat je wil. Een borrel van de Eurodelegatie aan het einde van de eerste dag, was de vrolijke chaos waar je op hoopt op zo’n moment en gaf het congres de kans de delegatieleden op een persoonlijkere en informelere manier aan het werk te zien. In het algemeen werd de internationale/ Europese dimensie en ook duurzaamheid, veel vaker genoemd dan tijdens de laatste congressen.

Daar heeft het afdelingsbestuur ook aan bijgedragen in een aantal interventies, actuele moties en gesprekken in de marge van het congres. Onze motie over de circulaire economie, die de partij opriep Frans Timmermans te ondersteunen bij het maken van een beter plan om duurzaamheid te garanderen, en onze motie die opriep tot een evenwichtige reactie op de aanslagen in Parijs, werden beide door het partijbestuur overgenomen. Daarbij nam bestuurslid Arnold nog wel even de tijd om die laatste motie onder de aandacht van het congres te brengen. Onze poging om Nico Schrijver te behouden voor plaats 4 op de lijst voor de Eerste Kamer was ook een succes, hoewel er om bijdrage van de voorzitter nog hartelijk werd gelachen, toen die sprak namens ‘Brussel, Genève en New York’.

En dan was er nog een opdoemende linksere koers; economisch met de steun voor een onderzoek naar het basisinkomen; in de zorg middels een aantal verzachtingen van de zorgwet en een amendement om de keuzevrijheid van artsen te borgen (hoewel de meest verregaande en principiële werd afgewezen door het congres); in sociale zin door vereisten aan inburgeraars redelijker te maken; en wat betreft solidariteit door de inwoners van Groningen te ondersteunen in hun strijd voor een rechtvaardige behandeling van hun klachten.

Kortom, vol energie en goede moed zijn we weer teruggekeerd in Brussel, waar we vervolgens ook nog een geslaagde nieuwjaarsborrel met de Eurodelegatie voorgeschoteld kregen. En met het bezoek van Marit Maij morgen, kunnen we ons niet beklagen over de mogelijkheden onze politici en bestuurders te spreken. Nu nog het harde en eeuwige werk om voor de talloze onacceptabele problemen in Nederland, Europa en daarbuiten, een oplossing te vinden. Hopelijk zie ik vele van jullie morgen om daar mee verder te gaan.

Hartelijke groet,

Wouter de Iongh, voorzitter PvdA Afdeling Brussel/België