Verslag Politieke Ledenraad ‘Integratie en Binding’
Op 31 mei vond een politieke ledenraad plaats. Deze bijeenkomst stond in het teken van een kernwaarde van de sociaal-democratie, namelijk binding. Op het programma stonden een viertal parallelle sessies over integratie, discriminatie op de arbeidsmarkt, onderwijs en specifiek de vraag of er een nieuwe standenmaatschappij aan het ontstaan is en – last but not least – het initiatief ‘Young and United’ een campagne die is opgezet door FNV Jong rondom het idee om het minimum jeugdloon af te schaffen.
Ik vond het initiatief van Young and United heel mooi. Allereerst vanwege de inhoud: ikk was me niet bewust van het feit dat Nederland vrij uniek is in Europa met zo’n groot verschil tussen een minimum jeugdloon voor mensen onder de 23 jaar en ouderen (en in veel landen bestaat het gewoon niet). Een 18 jarige die full-time werkt krijgt een maandloon van € 683,30, wat neer komt op 4 Euro per uur. Terecht dat deze beweging stelt dat je daar niet van kunt leven. Ik weet niet of het u wel opvalt dat in een Nederlandse supermarkt alleen jongeren achter de kassa staan of de schappen vullen en dat je in België nog wel wat meer variëteit in leeftijd van het personeel ziet. Nu weet u waarom (en ook waarom het misschien niet zo slecht is dat de boodschappen hier wat duurder zijn).
‘Young and United’ is ook een mooi voorbeeld van hoe een linkse beweging jongeren kan mobiliseren. De campagne is opgezet door de FNV maar de vakbond was niet het uitgangspunt: het draaide om het issue. En dat is iets waarmee je jongeren kunt mobiliseren. Inmiddels staat er een hele groep van organisaties achter dit initiatief, een vorm van ‘organising’ waar we wat van kunnen leren. Als we mensen niet voor de PvdA maar wel voor onze idealen kunnen mobiliseren, dan moeten we dat vooral doen. En passant levert ons dat vast ook leden op.
Hoewel ik niet bij de sessie met Ahmed Marcouch over discriminatie op de arbeidsmarkt was, heb ik hem met een groepje daarover gesproken. Terecht dat hij zich sterk maakt voor een aanpak van dit probleem. Voor mijn werk ben ik regelmatig in het buitenland, en wanneer het over problemen als maatschappelijke uitsluiting gaat nemen mijn gesprekspartners vaak aan dat Nederland dit soort problemen wel niet zal kennen. Helaas is dit rooskleurige beeld te positief. Premier Rutte heeft aangegeven dat hij weinig kon doen aan dit soort discriminatie op de arbeidsmarkt: het gebeurt maar is moeilijk te bewijzen. Hij zei ook en dat allochtone jongeren zich maar moeten ‘invechten’ op de arbeidsmarkt. Zou hij hier ook mee zijn weggekomen als het ging om discriminatie van vrouwen op de arbeidsmarkt? Lodewijk Asscher liet een ander geluid horen vanuit het kabinet.
Zelf was ik bij de sessie over onderwijs. In een discussie met Tanja Jadnanansing was er veel aandacht voor het MBO en ook over de vraag of het wel terecht is om onderwijs in te delen in termen als ‘hoger’ en ‘lager’ onderwijs. Er zou meer waardering moeten zijn voor de ‘denkende doeners’ uit het MBO. Sindsdien hebben we natuurlijk het debat over de uitspraken van Jet Bussemaker gehad. Een ander idee dat ter sprake kwam ging over de eenzijdige waardering voor cognitieve vaardigheden, via de cito toets. Kunnen we niet een capaciteitentest invoeren naast de cito toets, was de vraag. Los van de haalbaarheid zonder meer een interessante vraag.
Aan het slot was er een strijdvaardige toespraak van Diederik Samson. Inspirerend vond ik o.a. het pleidooi voor een ‘genereuze economie’ met als uitgangspunt het idee “dat we de afslag naar een economie waarin alleen voor de allersnelsten nog plek is, rechts hebben laten liggen en dat we linksaf zijn geslagen naar die samenleving waarin iedereen tot zijn recht kan komen. Er aan iedereen recht wordt gedaan.” Hij vertaalde dat met name naar een plek in bedrijven voor arbeidsgehandicapten. Terecht uiteraard, en de participatiewet biedt hier kansen voor. Zelf maak ik me wel zorgen over de andere groepen binnen de bijstand. Vallen zij niet buiten de boot? Daarnaast pleitte hij voor een ‘deltaplan voor de maakeconomie’. Een genereuze economie gaat wat mij betreft ook over een duurzame circulaire economie die veel banen, ook voor laagopgeleiden, zou kunnen creëren. En daar kan de Europese politiek in Brussel nog iets aan bijdragen.
Dit was de eerste in een serie van inhoudelijke politieke ledenraden, naar aanleiding van de Van Waarde thema’s. De volgende staat gepland voor 19 september, over werkgelegenheid en sociale zekerheid.
