Bericht van de Voorzitter – Rode Salon 2 – Mei 2016

Beste leden en geïnteresseerden,
na de aanslagen op Zaventem en Maelbeek, schreef ik u namens het bestuur dat we vonden dat onze afdeling deel uit zou moeten maken van  de discussie over de toekomst van Brussel. Zoals zo veel van u hebben we dat gedaan door met elkaar te praten, te lezen en te luisteren naar een eindeloze stroom al dan niet interessante meningen. Daarnaast organiseerden we op 6 april een bijeenkomst met de sp.a om in debat te gaan over de oorzaken van maar vooral ook de mogelijke oplossingen voor de tweedeling in de stad en de oorzaken van radicaliserende jongeren die zich tot walgelijke moordpartijen laten verleiden.

Na veel wikken en wegen besloten we door te gaan met een debat met Dyab Abou Jahjah en burgemeester Bonte. Niet omdat we het perse met hun standpunten eens zijn maar omdat ze een belangrijke ideeënstroming vertegenwoordigen, terwijl ze het debat niet uit te weg gaan. Helaas bleek Bonte op het laatste moment verhinderd vanwege ziekte van zijn vrouw maar hij stuurde als vervanger zijn radicaliseringsexpert (die ook mee was naar Obama), Jessika Soors. De twee sprekers bleken elkaar perfect aan te vullen: de een pragmatisch, lokaal, kalm en oplossingsgericht, de ander uitbundig, gericht op externe factoren en radicaal links in zijn wereldbeeld.

Jessika vertelde ons dat door stap voor stap, gezin voor gezin, jongere voor jongere, ze er in Vilvoorde in zijn geslaagd om de exodus van Syriëgangers te stuiten. Hierbij is er niet één enkele oorzaak, laat staan een simpele oplossing, maar een paar dingen waren wel opvallend. Ten eerste bleken veel van de jongeren die naar Syrië waren vertrokken, net als sommige aanslagplegers, slechts zeer recent zich op het geloof waren gaan richten, vaak tussen de 1 en 3 maanden. Daarnaast is het aantal geradicaliseerde meisjes opvallend en het grote aantal kleine of grote criminelen onder de Syriëgangers. Aan de andere kant moet, om verandering teweeg te brengen, ieder geval, ieder gezin, iedere jongere, gekend worden door functionarissen en moet voor iedere situatie, en specifieke oplossing gevonden worden. Dat kost geld en dat wordt helaas nauwelijks beschikbaar gesteld, alhoewel Vilvoorde er toch manieren voor gevonden heeft.

Dyab gaf achtergrond bij de Wahabistische en Salafistische gedachtengoeden die de jongeren voeden en gebruikte daarbij de analogie van een ‘sleeper agent’ die door indoctrinatie klaar wordt gestoomd voor actie en door omstandigheden of een opdracht, aangezet kan worden tot actie. Ook pleitte hij niet voor minder maar voor meer radicalisme, maar wel een ander, positief radicalisme. In plaats van het nihilistisch radicalisme van terroristen moeten we volgens hem een radicaal rechtvaardigere en gelijke maatschappij en wereld nastreven, als we de kern van het probleem op willen lossen. En dat geldt niet alleen voor lokale of nationale problemen maar met name ook voor geopolitieke vraagstukken, waarbij het conflict tussen Israel en de Palestijnen natuurlijk zijn stokpaardje is.

Waar de sprekers en de zaal elkaar vonden, was de oproep om als metropool, als diverse stad, een eigen identiteit te smeden en het lot in eigen handen te nemen. Als Brussel afhankelijk blijft van de Belgische regering, Vlaamse belangen of Waalse sociaal-conservatieven, dan zal er nooit iets veranderen. Brussel moet haar eigen problemen herkennen, benoemen en oplossen, evenals ze haar eigen diversiteit en schoonheid moet vieren.

Als volgende stap, willen we daarom dan ook samen met de andere organisatoren en de vele jonge mensen die aanwezig waren, vaker bij elkaar brengen.  Daartoe hebben we een projectvoorstel ingediend om een markt te organiseren die lokale NGOs en jonge Europeanen bij elkaar brengt.

Om daarvoor in aanmerking te komen hebben we uw stem nodig via de volgende website:
http://make.brussels/nl/projects/lets-talk-about-bxl

Uiteraard blijven we ook de nationale politiek volgen, de onmogelijke verhouding met Turkije in de gaten houden, over de Brexit debatteren en zullen we alvast de volgende congressen voorbereiden. Voldoende te doen, zo dunkt me.

Wouter de Iongh, voorzitter PvdA Brussel/België